11.03.2006 :: 22:35

Dziś! Dziś... Widziałam Krzycha ^^. Widziałam... I słucham muzyki. I mam nowe słuchawki... I wydałam za dużo kasy ^^. I jestem roztrzepana. I staram się. I nadaremno... Do każdego z powyższych że tak powiem punktów można przyporządkować jedną buźkę. Każdy ma w sobie coś takiego, co otwiera mnie przed ludźmi. Każdy mówi co innego. Żeby mnie poznać zajrzyjcie w głąb siebie. Przeczytajcie, pomyślcie. Zastanów się, proszę... No i nic. No i gówno. Czuję się teraz jakbym była czymś naćpana. Taka lekka, taka swoja. Taka zbunotwana. Taka....rozbujana. Dajcie mi żyć, no! Dwie piosenki się przewijają, Sugababes "Ugly" i Strachy na Lachy "Dzień dobry". Dwie, które opisują mnie. Wszystko mnie opisuje. Mój uśmiech, moje upodobania, mój ruch ręki. Moje całe życie, które należy do mnie. Należy do Ciebie... Należy do Nas. Mogłabym żyć sama. I w gruncie rzeczy żyję... Tylko, że ja czasem nie ptorafię żyć sama. Wiecie, teraz czuję się jak w świecie marzeń. Mogłabym pobiec, krzyczeć, wrzeszczeć. Mogłabym się na Ciebie rzucić, mogłabym być tak bardzo wolna, tak bardzo sobą. Mogłoby się nic nie liczyć. Tylko My. Ja i Ty. Mogłabym być wolna. Wolna... Ale wiem, że jak tylko zdejmię z uszu słuchawki, jak tylko wrócę do szarej rzeczywistości, nawet słysząc tylko odgłos walenia w klawiaturę, wiem, że to wszystko się kończy, że to nie ma sensu, że bez sensu jestem ja i moje szare życie, że wszystko się kończy, że ptasia grypa atakuje i niedługo wszyscy umrzemy. Ale jedno mogę Ci obiecać - jak tylko dowiem się, że coś się dzieje niedobrego, na przykład jestem chora, pójdę do Ciebie i bez zastanowienia pocałuję. Nie odejdę bez tego jednego pocałunku. Ja w ogólę nie odejdę! NIGDY! No to się że tak powiem wygadałam. W gruncie rzeczy nic nie powiedziałam, w gruncie rzeczy nic nie mogę powiedzieć, bo ludzie będą się czepiać. Mam tego dosyć. Żadnej swobody. Żadnej wolności. ŻADNEJ. Fuck, no!